İsa Beçik: Hastane Acil Servisten

Hastane Acil Servisten

Bir insan ani rahatsızlanınca yakınları, özellikle gençler hastayı köyden veya mahalleden bir araca bindirerek acil servise getiriyorlar.

Hastayı getirenler ailelerine telefon ediyor. Hastanedeyiz acil servise teslim ettik merak etmeyin diyor. Sonra telefon trafiği devam ediyor.

Acildeki görevli doktor, hastaya ilk tıbbi müdahalesini yapıyor. Hasta baygın olduğu için doğal olarak bilgi alamıyor.

Doktor hastayı getiren yakınlarına soruyor. Hastanın daha önce rahatsızlığı neydi, kullandığı ilaç varmıydı? Hastayı getiren gençlerden cevap alamıyor çünkü bilgileri yok.

Doktor; hastayı ilgili odada gözlem altına alıyor gerekeni yapıyor ve gelişmeleri takip ediyor.

Bu durumdan sonra hasta yakınları tekrar telefona sarılarak; Alo (amca, dayı, hala, teyze vs.) doktor bizim hasta ile ilgilenmek istemiyor bir odaya attı diye karşı tarafı yanlış bilgilendirmeye başlıyor.

*****

Toplum olarak neden görevlileri hep suçlarız ve onları tartaklarız. Herkes, hepimiz bir işin başındayız. O görevliler yakınınız olsaydı ne değişirdi acaba?

Her şeyden önce toplum olarak birbirimize saygıyı ve sevgiyi göstermeli ve güvenimizi arttırmalıyız.

Öyle bir toplum olmuşuz ki birbirimizi ya düğünde, ya de cenaze taziye evinde görüyoruz. Düğünde düğün hali, cenazede cenaze hali, hal hatır sorup ne halde olduğumuzu anlıyamıyoruz.

Ziyaretlerimiz ve görüşmemiz daimi olsa halimizi bileceğiz. Hastayı hastaneye getirmek yetmiyor, bilgi sahibi de olmak gerekiyor.

Kaba kuvveti, küfrü, şiddeti, yalanı bilgiden üstün görüyoruz. Kendimizi bu şekilde kabul ettirmeye çalışıyoruz. Didişmekten ileriye gidemiyoruz. Bu gelişme günümüzde de devam ediyor.

Acilen kendimize çeki düzen vermeli ve gerçekleri görmeliyiz. Bizim devletimize ve milletimize ihtiyacımız var. Görevli onları rahat bırakmalıyız.

Bu tür olaylara hizmet yıllarımda çok rastlamıştım. O yıllar ambulans sayısı da azdı. Günümüzde de hastanın özel araçla hastaneye getirildiği oluyor.

Salgın hastalık dönemi nedeniyle iki yıl kapalı kaldığımızdan sonra komşu ve akraba ziyaretleri genel olarak azaldı. Böyle olunca çevrede olup bitenden haberimiz olmuyor.

Kendimize çekidüzen verip yakınlık bağlarımızı tekrar pekiştirmemiz gerekiyor.

İsa Beçik