Hükümetin dershaneleri kapatma çalışmaları, başta dershaneleri tekelinde bulunduran Gülen cemaati olmak üzere dershane patronlarının tepkilerine neden oluyor.

Ülkemizde özel dershaneler ilk yıllarda dil, sanayi, ticaret, sanat vb. alanlarda kurs düzenlemek üzere açılmıştır. Daha sonra 1965 yılında üniversite giriş sınavlarına hazırlamak üzere eğitime destek vermek amacına yönelmişlerdir. 1980 darbesi döneminde MGK dershaneleri kapatmak istese de 1984 yılında Anap iktidarı ile dershaneler serbest bırakılmıştır.

1990?lı yılların ortalarından itibaren, üniversiteye hazırlık dershanelerinin yanı sıra ortaokullarda Anadolu ve fen liselerine hazırlık dershaneleri ve akabinde okullardaki eğitimin yetersizliği, eğitimde kalitenin düşmesi, ailelerin çocukları için iyi bir okul kazanabilmeleri adına dershanelere yönlenmesi, kısa zamanda dershaneciliği bir sektöre dönüştürdü. Devlet okullarından eğitimciler ayrılarak ya dershane kurdular yâda kartelleşen dershanelerde idareci ve eğitimci olarak görev almaya başladır.

MEB, Okullardaki öğretmen açığınıeğitim fakülteleri dışında örneğin Ziraat mühendislerinden vb Üniversite mezunlarından öğretmen atamak sureti ile kapatmaya çalıştı. Eğitimdeki yeterlilik ve kalite hızla düşmeye başladı. Ve nihayetinde ilkokul üçüncü sınıf seviyesine kadar eğitim veren dershaneler açılmaya başladı.

Her ne kadar dershaneler okullardaki eğitimi destekleyen yan kurumlar olarak nitelendirilse de, okullarda verilen eğitimde, dershanelerde verilen eğitimde çocukları sınavlara hazırlamaktan öteye eğitimlerine bir katkı sağlamamaktadır.

Gelelim dershanelerin kapatılmasına;

Başbakan Erdoğan?ın ?dershaneleri kapatacağız? açıklaması ile ortalık karıştı. Ve her kes konu ile ilgili olarak yorumlara başladı. Konu üzerinde görüşleri, tartışmaları takip ediyorum. Dershane patronları, çalışanları, eğitimciler ve cemaat yandaşı siyasiler ve yazarlar şiddetle kapatılmaya karşı. Öğrenci ve Aileler tarafında ise taraf olanda olmayanda mevcut.

Konu o kadar hassas ki, geçtiğimiz otuz yıl içerisinde geldiği nokta ?yukarı tükürsen bıyık aşağı tükürsen sakal?misali.

Eğitim-Sen?in verilerine göre,Türkiye?de 4.000 civarında kayıtlı, 2.000 civarında kayıt dışı dershane var. Milli Eğitim?deki öğrencilerin %10?u bir dershaneye kayıtlı. Yaklaşık 120.000 öğretmen ve idari personel istihdam eden sektörün toplam büyüklüğü 5 milyar TL civarında.

İşin en ilginç tarafı da, dershane sayısının en hızlı AK Parti iktidarı sırasında arttığı. Dershane ve dershanelere kayıtlı öğrenci sayısı son 10 yılda iki kat artmış. Bunun en önemli sebebi ise nüfus ve sınav sayısı artışı.

Dershaneciler ve eğitimcilerin savunduğunun aksine ben dershanelerin eğitimde fırsat eşitliğini sağladığınıdeğil, tam tersine eşitsizliği getirdiğine inanıyorum. Neden mi?

Asgari ücretin 803,68 Tl. Ortalama işçi ücretlerinin 1,500 Tl. Olduğu ülkemizde 2,000-2,500 Tl. Dershane ücretini bırakın başbakanın 3-5 çocuk tavsiyesini 2 çocuk sahibi bir ailenin nasıl karşılanacağının hesabını yapan var mı? Dershane patronları rant?ı, çalışanlar işini, cemaat yayılışını, maddi imkân sahibi olan nefsini düşünürken, imkânı olmayanları ve en önemlisi çocuklarıdüşünen yok.

Sözün özü bence de dershaneler kapatılmalı,ancak bu kadar yatırım ve personel için çözüm yolu bulunmalıdır. Tasarıda dershanelerin özel okullara dönüştürülmesi söz konusu bunla ilgili alt yapının hazırlanması da gerekli, ?ben yaptım oldu? mantığı ile meseleleri çözmek sosyal devlet anlayışına sığmaz. Bu dershane sektörü açısından çözümlenmesi gerekenler. Ya çocuklarımız,okullar ve eğitim;

En önemlisi ise, geleceğimizin teminat çocuklarımız. Onların ve ülkenin geleceği için öncelik eğitimdir. Dershanelerin kapatılması ile okullarda eğitimin seviyesinin yükseltilmesi, kalitenin arttırılması, eğitim kadrolarının güçlendirilmesi olmasa olmaz zorunluluktur. Umarız dershanelerin kapatılması kararını alırken bu hassasiyetler dikkate alınmış olsun.

İbrahim Halil SİPAHİ

Araştırmacı-Yazar

17.11.2013/adanapost.com