Biz yaşlıların evleri, çocukluğumuzda yıllık yiyeceklerle dolu olurdu. Un ambarı bir senelik un ile dolu olurdu. Şimdi fırın bir gün ekmek çıkarmasa o öğün, öğleye, akşama açız. Bastırırlardı bir yıllık katıklarımız, peynirlerimiz, yağlarımız, süzme yoğurtlarımız, kaymaklarımız olurdu. Küplerle turşularımız, kuru fasulyelerimiz, nohutlarımız, mercimeklerimiz, makarna yerine kesilip kurutulan erişmelerimiz kilerlerde hazır bekletilirdi. Etlikler kesilir, etleri küplere tuz ile kurulurdu. Sucuklar, pastırmalar hazırlanırdı.

Şimdi en zenginimizin deposu bir buzdolaplık. Bazılarımızın yedeklerine bir derin dondurucu eki var. Bir dolaplık kuru bakliyat ya var, ya yok. Dolar, yabancı para, bizi ne alakadar ederdi. Günlük, haftalık, aylık ilgilendirmezdi. Şimdi öyle mi? Günlük değil, saatlik etki ediyor. Sabah banka kredisi resmen bir puan düşüyor veya yükseliyor akşama fiyatlar değişiyor.

Yöneticiler daha dikkatli olması gerekir. Değişen bir rakam değil. Çarşı Pazar. Ekonomi dört işlemi aşalı çok oldu. Ben de yüksek lisans yaparken ekonomi dersi okudum. Ekonomiyi yönetmeye çalışsam, vay Ülkemin haline.