Şehit Anneleri İçin

                                                        Kıbrıs Harekatı şehitlerine..

1.
Al bayrağa sarmışlar 
Tabutunu açar oğlunun 
Yüzüne son kez bakar

Can evinden vurulmuş 
Şehit anneleri
Maveradan davetliler

Gözü kara ateş hattında 
Tam ortasında dikilip savaşın 
Toz duman içinde

Boy verdiler 
Barut ve kan kokusunda
İri kıyım kara yağızdılar

Ve dimdik durdular 
Yanar da yanar 
Tutuşturur yürekleri

2.
Hele bir bakın analar
Bakın bacılar
Artık ebediyyen ayaktalar
Minarelerle birlikte

Kanı nasıl bir deniz ise 
Hala dalgalanan bayrakta 
Naaşa dokunmaz toprak
Şehidi tanır

Elleri pespembe sıcak
Yukarı kalkıktır avuçları
Ben ölmedim der yere göğe
Kim öldü diyebilir onlara

3.
Bunca toprağa serilmiş candan
Yenilmez bir hayat doğar

Bayraklar analar çocuklar
Tek beden olurlar
Ezanla tek yürek

Dağlar içinde bir dağ artık 
Hakikati yüceltmeye durmuş

Zirvelerin zirvesidir 
Bulutların gerisinde tutar başını 
Mahcup bir tebessümdür dünyaya

4.
Kuzey yıldızı bakışı dolunay bakışı
Bir öğle güneşi bakışı var gözlerinde
Duvara asılan resimlerde
Ezan dokunuşları 
Sela darbeleri var

Mezarlıkta 
Çürümüş kemikler arasında onlar
Zafer çekicinin sesidir 
Aydınlık sıcak bir ses
Bayrakla gelen bir selam

Bir rüzgar 
Bir kalkan bir set 
Bir kale duvarı 
Bir göğüs
Vatanın yıkılmaz göğsü

5.
Bakınca kan kaynatan o yüz 
Sınırı bekler kara günlerde
Ölüm ötesinden parlayan gözleriyle

Kılıcı inanç dolu 
Sevgi dolu
Dopdolu ümitlerinden insanlığın

Ne yas tutun karalara bürünün 
Ne de tülbentte deniz mendilde sel olsun
Aman hiç akmasın gözyaşınız

Oğlunuzun tüfeği kadar
Sağlam durun
Metanetinizle vuracağız düşmanı

Vakarınızla kırıp kapılarını küfrün 
Çiğneyinceye kadar dik durun
Yuvasını bozuncaya kadar zulmün

6.
Ölümleri nasıl aydınlattıysa yolumuzu
Hayatları da aydınlattı

Onların ayak sesleridir
Yanı başımızda çın çın öten

O şanlı oğullarınızı 
Ve acılarınızı dünya alem bilir

Onların gülüşleridir camilerin ışığı 
Aydınlığı okulların ve karanlık atölyelerin

Akdeniz’in pamuk tarlalarında kahramanlıkları anlatılır hala
Sesleri portakal bahçelerinde yankılanır

Güneyde inşaatlarda uzun havalar
Mala keser seslerine karışır

Ah mum yanan bekar odaları
Saz sesi kahramanlık türküleri

Matbaa makinesinde mürekkepte 
Sevgiyle tutuşur gördüm gönülleri

Aydınlık öfkeler girmiştir 
Dizelere kelimelerin içine

Aşk ateşi sevinç ışığı yayar 
Parıltısı kitapta çok güçlü umudun

Bir uzun şiirdir sabır
Onaran yalnızlığıdır namazın

Telaşıdır diriliş gününün 
Uyanışın sisli sevincidir

7.
Ölüm çemberinden geçen analar 
Ve acı çemberinden

Ateşinde yanmayı bırakın 
Anış ve unutuşların

Özlemeyi bir kenara atın
Atın taziyeleri ağıtları

Bugün nasıl güller ortasına bakınca
Gülüyorsa şehitleriniz bu toprakta

O gülüşü göreceksiniz 
Diriliş gününde de

Baş parmak kulak memelerinde 
Dünya arkaya atılmış

Ak eller titrer o gün
Buğdaylar gibi salınarak yazıda bilesiniz

 

Adana, 1978