Akıncıların  iman ve sabrı ,Ülkücülerin  azim ve cesareti

İle  birleşmediği  müddetçe  Türk gençliği  huzura  kavuşamayacaktır.

Adana konferansı  N.Fazıl  Kısakürek

Herkes  daldı derine  ne buldular  tabanda.

Kötü  tohumu ilk kez Yakup  attı  yabanda,

Bozuk  fide Yücel le  maarifte  yeşerdi.

Paşa turfanda  serdi ,Suphi  ile  Nazım  yedi.

Hava gıda su ile  ene boya  büyüttü.

Vatan yıkıcıları  yıllar yılı eğitti.

Zayıf körpe  dimağlar  kapatıldı tabuta.

Allah ı inkar etti ,taptı  yaptığı  put a

Pençeleri  uzandı ,vicdandaki  imana,

Sıktı  söktü öldürdü  aldırmadı  amana.

İstikbali,imkanı  vehimle  hergün yedi.

Din mi ilkel hurafe ,atın  kenefe  dedi.

Cahil ,gafil  aydına işlettirdi bela yı.

Din adamı kapıcı  yıkattırdı  helayı.

Uzun yıllar  gizlide  sakladığı  fikrini,

Bir gün açığa  vurdu ,tekrar etti zikrini.

Beni tanımadınız mı  ben kırk yıldır solcuyum.

Marks ı korumak için ,bu burçtaki kolcuyum.

Kızıl renge boyadı,renklerin her tonunu,

İğfal  etti iffeti ,kız giyemez  donunu.

Eserleriyle  zina yaptı ,her gün   duygusu,

Dini bozmak hedefti,iman idi  kaygısı.

Cami ,mescit kapandı.ezan sustu  emrine,

Gönüllerde put oldu,geçti Allah yerine.

Gafiller ona taptı,kendi yaptığı put a,

Hem  taptırdı,hem taptı  vicdanı  sata sata.

Gönüllerden  imanı ,sevgiyi  dilden aldı,

Vatanım da malımı,dinden Allah ı çaldı.

Din onunla erişti,kafirliğin  katında,

Nemrut  seyisi olmaz,imansızlık  atında.

Ölüm kustu dudaklar,sokakta açık  zina,

Zelzele  çok derinde,gördü eyledi sena.

Ulu mabet  yanıyor,imanı yok hesapta,

Mabedi yıkmak için,çare buldu kitap ta

Ortanın solu hayat,istikbal  bu ümit i,

Tutun  diye ,ölüme attı nice  yiğit i

Hayat dolu bir ırkı,gürbüz canlı gençleri,

Halden  hale geçirdi,tanınmıyor  piçleri.

Oğul babanın piç i kardeş  abiye düşman,

Ey vampirden asalak yetmez mi emdiğin kan.

İmanı  yok şarlatan,fikri velüd-i zina

Ey neslimin katili ,işte yaktığın bina.

Her yer alev içinde,insan ,vatan ve fikir,

Seni bir şey arıtmaz,her yanın arınmaz  kir.

Hiçbir terazi çekmez,taşımaz seni küfe,

Fikrini tez öğrendik,koyduk çalarız tef e

Allah  vehmi açmadı,dimağında  bir kuyu,

Senden  eksik olmadı ,dinsizliğin her huyu.

Her pisliği taşıyor,gönlündeki  dehlizler,

Çok çektik ve tanıdık,artık maskesiz yüzler.

Dinin içinde doğdu,ömründe bilmedi din.

Allah sızlık  sanattır.laikliktir onda din.

Yusuf Ziya Öter

31.07.2013, Adana

Yusuf.Ö ter@hotmail.com