İnsan hafızası kolay işlerin peşinde koşar.

Çünkü düşünmek zor ve zahmetlidir.

Beyin GÜCÜ ister.

İnsanları karşılıksız sevmeyi gerektirir.

1960 ihtilali sonrasında Doğduğum köyde yaşlı bir dut ağacının gölgesinde kazamızdan (Ceyhan) MAHİR BOYDAK tanıdığımız, Rahmetli babam, Amcam, abim CABBAR… ben de bunlara hizmet ediyorum.

Rahmetli babam ETHEM MENDERES hakkında teferruatlı ve çok ağır ifadeler kullandı.

MAHİR BEY dinliyor, susuyor, bir şeyler anlatması gerektiğini belli ediyor.

Babam OĞLUM bu SUBAYLAR neden ve niçin iki de bir kıpırdıyor ve ihtilal yapıyor.

OYSA BU MİLLET bu subayları, yemiyor yediriyor.

Giymiyor giydiriyor.

Memleketimizin bu şartlarında, imtiyazlı olarak yaşatıyor.

Daha ne istiyorlar?

MAHİR BEY BAK EMMİ; bu durum hiç bitmez, önlenemez de,

ÇÜNKÜ: Ben ADNAN MENDERESİN yanında askerliğimi yaptım.

Bu iki yılda gözlediğim incelediğim ŞU.

Harp okulunda eğitim alan HER SUBAYIN BEYNİNE

“Bir gün bu memleketin ve devletin başına sizden birisi geçecektir.”

TELKİN VE EĞİTİM veriliyor.

Bu telkin ve eğitimi alan genç insanlar da gruplaşmaya yöneliyor.

Netice de CUNTALAR ortaya çıkıyor.

Askerlik ikinci plan da kalıyor.

ORTALIK YANGIN YERİ

Afrin de ne işimiz var.

Suriye den bize ne.

Karabağ a İŞİD gönderiliyor.

Fırat kalkan harekâtı gereksiz.

Libya ya gönderilen ASKERLERİMİZ LEJYONER.

Akdeniz de ne işimiz var bu ÇIĞLIKLAR atılır iken

SİZ EMEKLİ AMİRALLER nerde ve hangi İZBEDE saklanıyordunuz?

MAVİ VATAN SİZE bir şeyler söylemiyor mu?

Bu millet genel bütçesinin  % yüzde kaçını ( 1960-2002 ) imtiyazlı yaşamanız için tahsis eyledi?

Size neler oluyor da bu millete ikide bir SİLAH ÇEKİYORSUNUZ?

Yusuf Ziya Öter

Adana, 07.04.2021