Ahmet Hakan’ın Tarafsız Bölge’sine konuk olan hocaların tartışmalarını ve son günlerin akla ziyan taziye ziyaret tartışmalarını hatırlayın.

Mustafa İslamoğlu’nun babası vefat etmiş; birkaç hoca bir araya gelip ziyarete gitmişlerdi.

Vay siz misiniz bir araya gelenler! Taban tavana tazyik yapıyor, âdeta toplu olarak tövbe edin diyorlar.

İslamoğlu karşıtları devreye giriyor, bu adam hadis inkârcısı bir sapık, ardından diğer gruplar ve taraftarlar katılıyorlar tartışmaya ve iş büyüyor, hocalar açıklama yapmak zorunda kalıyor, tartışma hala sürüyor yeni katılımlarla…

Tartışmayı sürdüren İlim ve irfandan yoksun kişilerin tekfir- küfür- hakaret içerikli, kışkırtıcı, ayrıştırıcı bu tür paylaşımlarının ümmete hiçbir faydası yok.

İslam dini insanları birlikteliğe yani cemaate teşvik ediyor. Peki, biz cemaatten ne anlıyoruz?

Kendi yapılarımızı, kendi cemaatimizi, lider olarak da kendi hocalarımızı öyle değil mi?

Eğer öyle olmasaydı bu kadar parçalanır mıydık?

Buna katılmayanlar veya tepki verenler çıkabilir o halde gelin sahaya inelim ve birlikte bir göz atalım olup bitenlere…

Onlarca farklı nurcu cemaat, menzil, kadiri, Nakşî gibi yine onlarca tarikat, Süleymanlılar, kendilerini tevhidi olarak gören yüzlerce cemaat, bunların dışında itikadı ve ameli olarak sapkın ama kendilerini İslam’a nispet eden yine bir o kadar cemaatler var mı? Var.

İçlerinde sağlam duruş sahibi olan kaç yapı bir araya geliyorlar duyan bilen var mı?

Peki, birlikte bir iş yapabiliyorlar mı, bu günden sonra hocalar bir araya gelir birlikteliği sürdürme kararı alır veya bir plan ve proje geliştirirler mi?

Zor görünüyor değil mi?

Geçmişte birbirlerinin düğünlerine, cenazelerine katılmayanlar bu gün bir taziye için gidince tepki alıyor gittiklerine bin pişman oluyorlar

Peki, neden böyle oldu?

Maalesef hocalarımızın büyük bir çoğunluğu ektiğini biçiyorlar.

Hocalarımızın hoşgörüsüne sığınarak sormak istiyorum; İslam ahlakına uzak, birbirlerine karşı tahammülsüz, hoşgörüden, konuşma ve tartışma adabından yoksun, kardeşlerine karşı zan ve kin içerisinde, tekfir hastalığına yakalanmış bu kitleleri hatta birbirlerini şahadet getirerek öldüren Müslümanları kim yetiştirdi papazlar mı hahamlar mı?

Sahi şu hükümler kimler için inmişti “Allah’ın ipine sımsıkı sarılın dağılıp ayrılmayın, Ey Allah’ın kulları kardeş olun”

Hocalarımız farkındalar mı? Bilemiyorum ama eskisi gibi itaat edenlerden daha çok ihtilaf eden bir kitle var karşılarında ve artık hepimizin işi zor.

Hocalarımız dün sarf ettikleri sözler ile bu gün yüzleşmek zorunda kalacaklar/kalıyorlar.

Ümmet hocalarının aralarındaki sorunları ekranlarda değil kendi aralarında dar bir ortamda çözmelerini, söyledikleri sözlerin kendi hayatlarında örnekliğe dönüşmesini istiyor.

Dünkü söyledikleriniz ile bu günkü yaptıklarınız örtüşmediği takdirde kürsüde konuştuklarınız başınıza daha çok işler açacaktır bizden söylemesi…