Katil Amerika Afganistan’ı tam yirmi yıl işgal etti.

Kentler, kasabalar, köyler, mezralar bombalandı.

Camiler, düğünler, okullar yakıldı yıkıldı.

En gelişmiş uçaklar, bombalar, silahlar burada denendi.

Yüzbinlerce Afganlı hayatını kaybetti, milyonlarcası yaralandı.

Yirmi yıl ölüm kol gezdi.

Afganlı kadınların, kızların namusu kirletildi.

İşgalcilerin piçlerinden kurtulmak için çoğu intihar etti.

Tam yirmi yıl boyunca topraklarını, namusunu, dinini, değerlerini kurtarmak için Taliban mücadele ederken şu anda yaygara yapanlar neredeydi?

Katil işgalci Amerika’ya bir tek taş attılar mı?

Örneğin Penşir Aslanının oğlu Ahmet Mesut Talibana karşı savaşmaktan bahsediyor.

Peki yirmi yıl boyunca nerede idi?

Amerika Afganistan’da barış, sevgi, refah ve huzur mu getirdi de onun taliban tarafından yok edilesine mi kızıyor?

Afganlı kadınları temsilen konuşan batıya sığınan, sığınmaya çalışan kadınlar yirmi yıl boyunca hangi masalarda meze oldular?

Afganlı kadınları desteklemek için İzmir’de üstlerindeki çarşafları atarak soyunan kadınlar yirmi yıl boyunca tecavüze uğrayan Afganlı kadınlar için bir tek eylem yaptılar mı?

Cevap malum HAYIR.

Katil Amerikan’ın zillet halinde kuyruğunun bacaklarının arasına kıstırarak asker köpeklerini yanlarına alarak, insan köpeklerini yüzüstü bırakarak kaçışını “anlaşma var” Amerika’nın yenilmezliğine inanlara ne demeli?

Tam yirmi yıl yaşananları asla unutmamak gerekir.

Öyle böyle Taliban eleştirilebilir fakat emperyalist işgalci ABD’yi yendiler.

Bu başlı başına tartışmasız zaferdir.