Her sıkışanın “hakkımı helal etmiyorum” muhabbetini muhabbetle karşılıyorum.

Meral hanım konjonktürün verdiği fırsatları tepe tepe kullanarak bir afra bir tafra haline girmiş ki sorma gitsin.

Şımarık ergen kız modunda.

Herkese her sözü söyleme hakkı var sanıyor.

Terbiye ve ahlak sınırı asla mevcut değil.

Duruma ve konuma göre her kartı kullanabiliyor.

Sırtını dayadığı Okyanus ötesi yaratıklara çok güveniyor.

Esnaf ziyaretinde kendine soru soran hacı babaya çok kızmış.

“Sana hakkımı helal etmiyorum” demiş.

“Ben içişleri bakanlığı yaptım” demiş.

İşte bütün mesele her meselenin başı.

Sen kimsin, kendini ne sanıyorsun?

Ne hakkın var?

Neyi helal etmiyorsun?

Kilon ne yazar?

Hak kim, sen kim?

Bir yanın Anadolu, öte yanın Okyanus ötesi.

Hakkını helal etsen ne yazar, etmesen ne yazar.

Çokta tın yani.

Ahlak yok, edep yok, hanımefendilik yok, dürüstlük yok.

Sıkışınca Tanrıya, rahatlayınca Tanrılara bel bağlayansın sen.

Boş boşculuk yapma.