Bahçeye gitmiştim. Dönüşte otobüste yanıma eli yüzü düzgün, beyefendi biri oturdu. Tanıdık gibi geldi. Konuşmaya başladım. Emekli veterinerim, dedi. Bahri Yüzbaşıgil'in oğluyum, dedi. Hemen beynim çağrışım yaptı. Elli beş sene önceye gittim. Babanızı tanırdım dedim.1973'te vefat etti, dedi. O tarihteki Millet Partisi'nin Konya yönetimindeydi, dedim. Evet dedi. Tüccar terzi idi. Her gün her yerde konuşma prensibimiz vardı. Bir arkadaşımız dükkanında konuşurken dükkana bir albay gelir.

Elbise diktirmek istemektedir. Bir kumaş beğenir. Fiyatta anlaşırlar. Ölçü alırken arkadaşımız konuşmaktadır. Kurtuluşumuz İslami hayata yönelmekte, der. Adam karşı çıkar. Şeriati mi getireceksiniz., der. Terzi Bahri abinin canı sıkılır. Delikanlının sözünden bunu mu anlıyorsanız, der. Albay evet, der. Bahri Yüzbaşıgil abinin canı iyice sıkılır. Kapıyı açar. Dişarıya buyurun der. Albay anlaşmıştık. der. Tüccar Terzi Bahri abi "Ben dine inanmayan birine elbise dikmem, der. Albay şaşkın şaşkın çıkar gider. Mücadele Birliği yokken Millet Partisine giderdim. Dürüst, namuslu, inançlı bu abilerle görüşürdüm. 1976'da Millet Partisi Mücadelecilerin eline geçerken önemli görev ifa etmem nasip oldu.

Allah rahmet eylesin.