Selam ile… Sevgili okurlarımız, bu hafta “SANA LAF GETİREN SENDEN LAF GÖTÜRÜR” konulu sohbetimizi yapacağız sizlerle.

Yarının Büyükleri,
“İnsan konuşan bir varlıktır.” Gerçekten de insan dışında anlamlı olarak konuşan bir varlık yoktur. Papağan var, derseniz; sizin dediğiniz gibi, onunki papağanlık… Konuşmak güzel bir nimet; fakat dikkat etmezsek külfet (sıkıntı) hâline gelebilir. Nasıl derseniz; bıçakla güzel işler de yapılabilir, bir canlıya zarar da verilebilir.

Tatlı Dilliler,
Atalarımız ne demişti? “Kılıç yarası geçer, dil yarası geçmez.” Evet, karşımızdakinin kalbini daha çok dilimizle kırarız. Kalp kırıldığı zaman tamiri zor olur. Çünkü,
“Bu çeşme ne güzelmiş,
Su içecek tası yok.
Kırma insan kalbini,
Yapacak ustası yok.” demişler.

Bülbül Sesliler,
Dilimize dikkat edeceğiz; gel gör ki mübarek hiç durmadan konuşmak istiyor. Böyle olmayanlar vardır ama bir atasözü geliyor aklımıza: “Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz.” Öyle ya, dilin kemiği yok ki! Doğruyu da söylüyor, eğriyi de. Hele dilimiz, laf getirip götürmeye başlarsa vay hâlimize! Bir de dedikodu yaparsak, Mevlâ’mızın buyurduğu gibi, ölü kardeşimizin etini yemiş oluruz.

Dikkatli Canlar,
“Alışmış, kudurmuştan beterdir.” sözünü duymuşsunuzdur. Size laf getiren kişi, inanın, sizden de başkasına laf götürür. Böylece iki tarafın da kalbi kırılır. Peki, bu işi yapan ne kazanır? Hiç! Yok yok, hiç de “hiç” değil! Büyük günah kazanır. Öyleyse laf taşıyıcılığı yapmadığımız gibi, böylesi insanlardan uzak durmalıyız. Yakın durursak onun kötü huyu bize de geçebilir.

akdenizgazetesi.com/yazının devamı..