Ben prensip olarak ülkemize gelen sanatçı, sporcu, siyasetçi vs. yabancı kişilerin sempatik görünmeye çalışarak birkaç Türkçe kelime söylemesini sempati ile karşılayanlardan değilim. Biz Türkiye?de yaşayan insanlar olarak birbirlerimizi tam anlamı ile kucaklayamamış, kabullenememiş ve güven sağlayamamışken dışarıdan gelen bir kişiye gösterilen yakınlık ve onu samimi bulmak ne kadar inandırıcı oluyor.

Geçtiğimiz günlerde bir turne vesilesi ile Türkiye?ye gelen ABD?li ünlü aksiyon oyuncusu ve şarkıcı Stevan Seagal Moğul soyundan geldiğini kendisinde Türk kanı olabileceğini söylemiş.

Ayrıca Seagal, katıldığı iftarla ilgili ise "Ramazan en büyük dini deneyimlerden biri. Ben de bunun bir parçası olmaktan onur duydum" diyor ve ekliyor İslam büyük hoşgörülü bir din bütün dinlere ve mensuplarına saygı duyuyorum diyor.

Bu sözlerinde ne kadar samimi bilemiyorum. Ancak bir yabancının sarf ettiği bu sözleri biz bu ülkede birlikte yaşayanlar olarak birbirimize söyleyemiyor ve tatbik edemiyoruz.

Bir zaman Swartz adında bir İsviçreli ile birlikte aynı ofisi kullanıyordum. Swartz çok sigara ve kahve için bir zattı. Bana soğuk ve itici geliyordu bir türlü ısınamamıştım kendisine.  Ramazan ayı geldiğinde oruç tuttuğum için sigara ve çay içmek için ofisin dışına çıkmaya başladı. Kendisine neden dışarı çıktığını benim sigarası ve kahve içmesinden etkilenmediğimi dışarı çıkarak rahatsız olmamasını gerektiğini ve ofiste rahatça bu ihtiyaçlarını karşılayabileceğin söyledim. Swartz ?Bir birimizi pek sevmeyebiliriz, inançlarımız farklı ama normal zamanda sen benim sigara içmeme nasıl saygı gösteriyorsan bende senin inancına ve ibadetine saygı göstermek zorundayım? dedi.

Aslında bir konuda yabancıları ve onların yaptıklarını örnek vermeği tasvip etmediğim gibi bazen bunu kendimizi acziyete düşürdüğünü de düşünüyorum. Ancak bazen öyle an geliyor ki, örnek vermek zorunda kalıyorsunuz.

Saygı göstermek insan olmanın erdemindendir. Din, dil, ırk, inanç, mezhep ve kültür farklılığından dolayı insanları ötekileştirmemek ve farklılıklarına saygı gösterip hoşgörü ile yaklaşmak bir erdemdir.

Kendimiz saygı ve hoşgörü istiyorsak, önce karşımızdakilere aynı saygı ve hoşgörüyü göstermek zorundayız. Yüce yaratıcı ?birbirinizle tanışmanız için sizi kavimlere ve kabilelere ayırdık.?(Hucurat:13) buyuruyor. Öyle ise, farklılığımız zenginliğimizdir.

İbrahim Halil SİPAHİ

Araştırmacı Yazar

21.07.2014/adanapost.com