Cumartesi Yazıları - 67

“Bizim göz doldurmamıza gerek yok,dedi meczup:

Gönül doldursak yeter.” ( Gökhan ÖZCAN)

Yaşarken Yeşermek

Yaşarken Yeşermek
İz...
Bir devin de ayak izi vardır; ama siz o devi görmeden sadece ize bakarak bir devi düşünürsünüz.

Söz...
Her söz, dilden büyüktür.

Beyin...
Beynin yaptığı bir inşaat, o beynin kaç katı büyüklüğündedir?

Gönlümüze dar gelen yerlere bedenimizi sığdırmaya çalışmak huzur mu verir? Huzur gönül hoşluğundadır. Her birimizde dağlara, denizlere sığmayan bir gönül vardır. Dağlara, denizlere sığmayan bu gönül; bir söze, bir selama nasıl da sığar? Damla damla gözyaşı olup nasıl da süzülür doğduğu yere?

Tat...
Damakta olduğunu düşünürüz. Halbuki tat da gönüldedir. Geriye dönüp baktığınızda ne yediğinizden çok kiminle, nerede gezdiğinizden çok kiminle, ne giydiğinizden çok kimin için... Hepsi gönlünüz içinse, yaşarken yeşerirsiniz her daim. Doymak için yediğiniz her şeyden sonra acıkacaksınız; tat bulmak için yedikleriniz yaşatacak sizi.

Gönül görünmeyendir; ama görünen her şey onun emrindedir. Olursa iç olursunuz, olmazsa bir hiç...

Yaşarken yeşermek, gönlü soldurmamak demektir.

Hayati Koca

01.09.2018, Adana