Dostluğun da bir kör etmesi vardır:

Kişi neyse ya, bir partiyi dost edindiyseniz kendinize, işiniz zor:

Bu körlük sırtınıza birçok vebal yükler.

Çünkü atın önüne et koyar gibi, siyasi tarihimiz de maalesef seçmenin önüne her şeyi ile savunulabilecek bir parti koyamadı.

Bu da yetmez gibi, her defasında ?kötünün iyisini? seçmek zorunda bırakılan halkımıza bir de ?körlük? yakıştırılması yapıldı.

Ben de seçmenimizin bir kısmının sağına, bir kısmının soluna, geri kalanının da kendine kör bir tavır içinde olduğunu görmüyor değilim.

Körlükten ziyade ?görmezlik? olarak yorumlanabilecek bu içi boş bakış, daha çok umutsuzluktan...

Birçoğu da maalesef, parti değiştirmekle sonucun değişmeyeceği kanaatinde.

Yine de bir partiye mensubiyetten vazgeçerken, giydiğiniz din gömleğini değiştirir gibi yanlış bir anlayışa sahip olmamalısınız.

Siz siz olun; size, eli isli muamelesi yapıp, politikalarına dokundurmayan partilerden uzak durun.

Bu konudaki opsiyonelliğiniz, köleliğinizin ömrünü uzatır, o kadar.

Partiler şunu bilmeliler:

Her hallerini kabullenen kör mensuplar ararlarken, aslında bulacakları kendi cellâtlarıdır:

Körü körüne biat, siyaseti bitirir.

Bu siyasi arenada, politikaları geniş kitleler tarafından acımasızca eleştirilen ve bu eleştirilerden gerekli dersi alıp, doğru hedeflere yönelebilen partiler ancak yaşama şansı bulabilirler.

Hedefi hakikat olan, yalanı ve yanlışı sermaye edinmez.

Türkiye?deki seçmenin isteği de artık yalnızca şu olmamalı:

?Umudumuz heba olmasın, yeter??

Umudumuz heba olmasın, kabul.

Lakin yılların eli de biraz daha dolu gelsin?

Özetle, artık Türkiye?de siyaseten yen içinde gizlenen kırık kollar mutlaka ortaya çıkmalı.

Yoksa bu film aynen sürer.

Ahmet Yürekli

24.02.2010, Mecidiyeköy.