İman, kulu halikına nispet eder. (1)

İmanlı bir kalp, bu ilahi teveccühün muhatabı, tecelligahı ve hükmü ilahinin kuldaki inkişafıdır.

Mü'min olmak, kalbi Allah'a (cc) sımsıkı bağlamak ve O'nun huzurunda açık bir kalple (samimiyetle) yaşamaktır.

Günümüz müslümanının en büyük gafleti, inandığı halde, kalbini Allah'tan (cc) gizlediğini sandığı şeylerle doldurup, kendini dünya ile oyalamasıdır.

Her müslüman, Allah'a (cc), O'nun rahmetine layık bir kalp ile varabilmeyi arzulamalı. Böyle bir kalpten, Rasulallah (s.a.v.) de emin olacaktır.

Hz. Ömer (r.a) der ki:

Rasulullah (s.a.v.) hazretleri, "Kim ki kibir ve azametinden dolayı esvabını yerlere sürüklerse Allah (c.c.) kıyamet günü o kimseye rahmet nazarı ile bakmaz." buyurdu.

Sonra Ebu Bekir (r.a.) :

-Ya Rasulallah! Benim esvabımın bir tarafını ben dikkat etmeyip de toplamasam, yerlere sürünüp düşüyor; nasıl edeyim?, dedi.

Rasulullah (s.a.v.) de cevaben : "Sen onu kibir ve azametinden ve huyeladan yapmıyorsun." buyurdu.

Sen öyle mütekkebirlerden değilsin, bu sözün sana şümulu yok demek istedi. (2)

Ebu Bekir (r.a),  kalbini Allah'a sabitlemişti. Kişiliğinin en belirgin tarifi, sadakatti. 'Sıddık' kelimesinin içini, Allah'a (cc) ve Rasulüne (s.a.v), kuşkusuz ve hiç tereddütsüz, tam bir teslimiyetle bağlanmak olarak dolduran O'ydu. Hayatını, Peygamber'in (s.a.v.) kefil olabileceği bir inanç, ahlak ve temizlik içinde yaşamıştı. Bizler de bir gün, kalbimizin, Allah'ın (cc) ve rasulünün (s.a.v.) huzurunda bütün yapıp ettiklerimiz, düşündüklerimiz ve hissettiklerimizle açılıp, önümüze konulacağını hiç unutmadan yaşamalıyız.

Allah (cc), emaneti elinde olan kalplerimizi, kendine açık bir samimiyetle yaşamamızı sağlasın, rıza ve istikametinden tek nefes dahi ayırmasın.

Amin.

Ahmet Yürekli

30.05.2014, Üsküdar.

(1) Bediüzzaman Said Nursi, Sözler.

(2) Hadisin bu yorumu, Muhmud Sami Ramazanoğlu (k.s)'ya aittir.