Cumartesi Yazıları - 55

“Mehmet ÇALIŞKAN’a”

“...Gittikçe artıyor yalnızlığımız.”

Dosta Doğru

“Size bazı dostluk, remzi de olsa bazı dostluk hikâyeleri anlatmak isterim. Bu hikâyeler hakikatin ta kendisidir. Dost ol kişidir ki , öldürülmesi muhakkak ve muharrer olan gecede Peygamber- i Ekber’in yatağında yatar. O’na Şâh-ı Velayet denir. Dost ol kişidir ki, Yâr-ı Gâr’dır. Kucağında mübarek bir emanet vardır. Bütün delikleri elbisesinden muhtelif parçalarla tıkar, son deliğe tabanını dayamıştır. Kucağındaki mübarek emanet, uyumayan uyanıklık içinde uyur görünmektedir. Oradan Ebû- Bekr’i yılan sokar. Dost son deliğe tabanını, taban gibi görünen gönlünü uzatandır, gönlü ile orayı tıkayandır. 
Her şey gönülde cereyan ediyor.” der Fethi Gemuhluoğlu “ Dostluk Üzerine” adlı kitabında.

Bir gönül, utangaç ve alışılmadık bir söz veya eylemle karşılaştığında kızaran bir yüz, edebi yüzünde taşıyan bir sima...

Sonradan dost olunmaz, derler dostluğu eksik bilenler. Bilmezler ki dost dostu yüzü şöyle dursun, gölgesinden tanır. Bir yerde olup olmadığını kendisinin görüntüsünden değil, havanın samimiliğinden anlar. Hangi rengi hangi ruh haliyle giyer, sormadan bilir. Dosttur. Düşsün de gülelim diye değil, buraya düşebilir gönülden köprü kurayım diye düşünür.

Dost odur ki; dilinden başka dil, sözünden başka söz yoktur. Elindeki deftere yazdıkları, çantasındakine uymuyarsa çantasındakini yakandır. Dostunun acısını sözünden değil, gözünden anlayandır.
Dostunun acısını söz seçerek değil özünden geçerek paylaşandır.
Kâl-u bela’dan getirdiği hatırayı, kırk yıl sonra dört güne sığdırandır.
Mesafenin acımasızlığını, nefesin azizliğiyle silendir.

“ Önce refîk, sonra tarîk.” fikri bir aynadır. Yolu, yolculuğu düşünenler bir dosta sarılmalıdır; yoksa yolda kalmalarının gerçek sebebini bir türlü anlayamazlar.
Yaşatan, yaşananlara şahittir ki; özden gelenler söze düşmüş, bir gönülde gezen yüze düşmüştür.

Yalan dünyanın, yalancı gölgesinde serinlemek takdirdir; muradımız sahibimizin yanında sonsuzluğu yaşamaktır.
Yolun gönlün gibi, bahtın dualarındaki gibi olsun.
Selam getirdiğin yerlere, selamımızı ilet ve hep selamette ol! Ben seni yine “ Türk’üm, doğruyum, ÇALIŞKAN’ım “ diye seveceğim, ne de olsa senden iki ay büyüğüm.

Güle güle kardeşim!