Ebu Bekir ruhu, belki de en çok, sadakat ve güzel ahlakta sebat ruhudur.

Allah'a (cc) karşı, O'nu aldatmaya yeltenmeden, tam bir teslimiyetle yaşamanın en güzel örneğidir.

Sıddık'ın, anlamı aslında birbirinden  farklı olmayan iki davranışı, tıkadığı o iki delik, yaşadığımız hayata en hakiki muhteviyatı vermesi bakımından çok önemlidir.

Birisi, Medine'ye Hicret esnasında yar-i gari olarak Efendimiz (s.a.v) ile birlikte mağarada bulunurlarken, uyku esnasında o küçük delikten sokulabilecek yılana karşı ayağının topuğunu tıkayarak tedbir almasıdır.

Bu davranış, Muhammed'e (s.a.v) ve ümmet-i Muhammmed'e, uykuda ya da uyanıkken veya gaflet halindeyken gelebilecek tehlikelere karşı en küçük bir deliği dahi kendi hayatının hesabını yapmadan, ölüm kalım muhasebesine girmeden sonsuz bir samimiyet, teslimiyet ve kararlılıkla tedbir alma ahlakıdır.

İkincisi ise, Rabbine (cc) "Ya Rabbi, benim vücudumu öylesine büyüt ki, öldüğümde cehennemi tek başıma doldurayım, başka bir müslümanın yanmasına yer kalmasın." diyerek, ümmet-i Muhammad'e acı verecek o en büyük deliği, cehennem çukurunu da kapatma isteğidir.

Bu, eşi görülmemiş yüce  ahlak, kendini, o büyük vücudun bir uzvu, parçası görme anlayışının da doruğudur. Bu davranış, en küçüğünden en büyüğüne, tüm musibetlere karşı ümmeti koruyabilmek için verilebilecek bir şeylerinin olduğuna sevinebilme bahtiyalığı, onu aşkla verebilme erdem, fazilet ve diğergamlığıdır.

Kafirlerden işkence ve eza gören köleleri satın alıp azad ederek incelen, yücelen o müthiş ruh, ne asil bir ruhtur. Asil, yani, yaratılışın gayesine, aslına en uygun ruh.... İşte bizler, herşeyden çok ve herşeye rağmen ve herşeyden önce bu ruha muhtacız. Çağımız müslümanlarının kurtuluşu,kendi benliğimizde uyuttuğumuz bu yüce ruhu uyandırmak, canlı bir şekilde, ilişkilerimizin vazgeçilmez düsturu haline getirmekle olacaktır.

Rabbim, tüm müslümanları birbirlerine bu Ebu Bekir ruhu ile kucaklaştırsın inşallah.

Amin.

Ahmet Yürekli

30.05.2014, Üsküdar.