Gül ü hasretle sevdim, dikenleri batsa da.

 

Her mevsimde, bıkmadan kokuların salardı,

 

Dikenleri izinde bana melal kalsa da,

 

Ruhum onu okşarken, hasretimi silerdi.

 

Yazı, güzü, bahar kışı bilmedi.

 

Her mevsimde, beni her halimle sevdi

 

Hoyrattım hırpaladım, hiçbir mevsim solmadı.

 

Hep munis ti nankörlüğü bilmedi.

 

Poyraz VURDU, bu tabloyu yok etti.

 

Kahır elem hasret bir de gönül sızısı,

 

Bitmez sanmış idik, ne çabuk bitti?

 

Bize kaldı ziyan olan o yılların  bazısı..

 

Adana 25.09.2016

Gül yüzünü seyrettikçe güzelsin.

Bendeki sevginin kaynağını bilsene,

Vuslatın yolunda yürüyen sendin.

Yolumu şaşırdın bana doğru gelsene,

Sen gülünce tüm kainat susardı.

Sukuta dalardım, konuşacaksın diye,

Vuslat bekler iken, hasret kusardı.

Bana firak ve melal bırakırdı HEDİYE.

Düşünce dünyasın eylerdi ESİR.

Sebepsiz duygular yaşatır beni.

Ne yapsam ne eylesem her işimde kusur.

Buluyor, çözemem, nasıl anlayım SENİ?

Adana 20.12.2017

Yusuf Ziya Öter

Adana, 25.01.2021

yusuf.oter@hotmail.com