Kendi Kimsesiz, Kelimeleri Kendisiz

Cumartesi Yazıları - 80

“... dilime doladığım kelimelerin içime doğurduğu acıları bir bilsen!”

“... kelimenin gücü derdin ve acının büyüklüğü kadardır.”

“... yol arkadaşımız Fahri Durmuş’a rahmetle...”

 

Kendi Kimsesiz, Kelimeleri Kendisiz

Kaçtığın, uzaklaştığın yerle; vardığın, yaklaştığın yer nasıl da yakın birbirine!
Kaçma, yaklaş; uzaklaşma, var!

Okuduğun her sayfada tanıdığın biri yok mu? Konuş onunla!
Ezberlediğin her dizedekinin gölgesi içinde değil mi? Yaşat, onu!
Söylediğin her şarkının hatırlattığı, gönlünün misafiri değil mi zaten? İyi bak ona, öteleme!
Kendini inandırdığın hissiyat, yaşama sevincin değil mi? Sürdür, söndürme!

İnsan, içten dışa büyür; dıştan içe değil. İçinde büyüttüklerin dışarıya filiz vermediği sürece, için kuruma süreci sona doğru yaklaşır. Kurunun yeşermesi imkânsızdır; ama için taşması imkânlıdır. İmkân da insan içindir. İçin taşması, boğulmaya sebep olmayan tek taşma şeklidir; aksine içi dolup da taşamayan boğulur...... devamı...

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.