Ölüm yıldönümlerinde Atatürk?le ilgili bir şeyler söylemeyi hep arzulamışımdır.

Dünya, her türlü anlayışın farklı gelişimler gösterdiği farklı bir mekân.

Zaman, Atatürk?ün yaşadığı ve yaşattığı olayların üstündeki o koyu perdeyi biraz olsun araladı.

Şimdi bazı şeyler biraz daha net görülebiliyor.

Ne var ki, bu gerçekleri görmekle iş bitmiyor:

Başlıyor.

Yıllardır tellallık yapanların bu anlayışa ne kattığı ortada.

Dünyanın birçok yerinde, Müslümanların, ?islamın yanlış anlaşılmasına? hizmet eden cehaletleri gibi, ?Atatürkseverlerin? de bu mümtaz insana ne denli kötülük ettiklerini bu gün ben şahsen anladım.

O?nun sevdiği şarkıları dinledikçe, büyük bir inceliğe sahip, çok zarif bir kişi olduğunu görebiliyorum.

Bu sabah arabamla işe giderken, yine O?nun sevdiği türkülerden ?Bülbülüm altın kafeste?yi, O?nun ruhuyla dinledim, ağladım.

Hele bir de Atatürk?ün Ayla?ya öğrettiği şarkı var ki, yine Ayla?nın deyimiyle: ?nazik, sevecen, askerden çok şairi andıran biri? olduğuna birkez daha kâni geldim:

?Mâni oluyor hâlimi takrire hicabım..?

Ben, o gün denize döktüğümüz Yunan?ı daha şimdi, henüz yenebildiğimiz inancındayım. Çünkü onlar daha şimdi, henüz ilk defa, mermi sıktıkları Atatürk?e ?Ne büyük bir şahsiyetti? diye methiye dizmeye başladılar.

Bunun arkasında ise, Sayın Başbakanın daha önceki yazılarımda ifade ettiğim gibi, Yunanistan?ı düşman görmediğini söylemesinin ve ?komşu komşunun külüne bile muhtaçtır? diyerek geliştirdiği doğru felsefenin; yapıcı, kalıcı ve derin izlerini görebilmek önemli.

Bu güne değin ?Atatürkçüyüz? diyerek herkesi dışlayanlar bu mefkûreye kötülükten başka bir şey yapmadılar. Bana, ?günümüzün Atatürkçüsü nasıl olmalı?? diye sorarsanız, hiç tereddüt etmeden ve büyük bir inançla Recep Tayyip Erdoğan gibi olmalı derim.

Atatürk?ün ruhu, Ak Parti?den bu yana rahat ve şad.

Ülkelerin üç kuruşa satıldığı, kültürlerin dejenere edilip toplumların köleleştirildiği bu zalim dünyada devletimizin gücünden başka güvencemiz var mı?

Bir bakalım geriye, ekonomik ve siyasi açıdan bundan daha güçlü olduğumuz bir süreç yaşadık mı?

İşte, bunu anlattığım için dışlanıyor, yuhalanıyorum.

Zaten statükocuların da mevcut nezaketsizlikleriyle ne Atatürk?ü ne de beni anlayabileceklerini sanmıyorum.

O nedenle, ?mâni oluyor hâlimi takrire hicabım..?

Ahmet Yürekli

10.11.2010, İstanbul