İçinde bulunduğumuz şu günler üniversiteye giriş imtihanlarını kazanarak bir üniversite programına yerleşme hakkını kazanan gençlerimizin mutluluk ve heyecan yaşadığı. Ailelerin de aynı mutluluk, gurur ve heyecanla birlikte kara kara düşünmeye başladığı günler.

Sıradan bir iş bulabilmek için dahi üniversite mezunu olmanın, iyi bir iş bulabilmek için de iyi bir üniversite bitirmenin neredeyse zorunlu hale geldiği ülkemizde. Eskisine nazaran yurt çapına yayılan ve sayıları her geçen gün artan üniversitelere girmek yinede büyük bir çaba gerektirirken, bu üniversitelerde okumak ise dar gelirli vatandaşlar için büyük bir eziyet ve külfet.

Özellikle alt ve orta gelir düzeyinde olan vatandaşlarımız, kendi çektikleri yaşam zorluklarını çocuklarının da çekmemesi adına onların eğitimine büyük önem veriyorlar. Zorlu bir sınav döneminden sonra bir eğitim programında okuma hakkı kazanan gençleri ve ailelerini eğitimin meşakkatinden ziyade bu seferde ekonomik boyutu karşılıyor.

Asgari ücretin 1082 tl. İşçi, memurun ortalama 1200-2000 tl emeklinin ise ortalama 1000 ila 1600 tl. Ücret aldığı ülkemizde böyle bir gelir düzeyine sahip ailenin çocuğunun bırakın başka bir şehirde üniversite okumasını kendi yaşadığı şehirde dahi eğitimini sürdürmesi mümkün değil.

İşçi ve emeklinin yaşadığı şehirde dahi çocuğunu üniversitede okutmasının neredeyse imkânsız halde olduğu ülkemizde, bir başka şehirde çocuk okutmasının  asgari aylık maliyeti yol, yemek ve  barınma gideri toplam 650 tl.den başlamaktadır.

Biri yaşadığım şehirde diğeri İstanbul’da üniversite okutan emekli bir vatandaş olarak içerde ve dışarıda üniversitede çocuk okutmanın ne kadar meşakkatli olduğunu çok iyi bilen bir kişi olsam da. Mersin’de oturduğum sitede çalışan görevlimizin çocuklarını okutmak için gösterdiği çaba ve yaşadıkları,  aynı konumda olan on binlerce ailenin de ortak sorunu olan bu konuyu ele almama vesile oldu.

Üç çocuklu beş kişilik bir aile, geçen ay 1082 tl oldu maaşı. Büyük kızı Niğde’de okuyor. Devlet yurdu çıkmadığı için özel yurt’a hatırla, selamla indirimli olarak bu yıl aylık sabah kahvaltı dahil 380 tl.ye barınacak.  Yurtla üniversite arasını toplu taşıma ile yapmak zorunda ayda 75 tl yol ücreti verecek. Çok tutumu ve boğazına düşkün olmayan bu kızımız öğle yemeğini okulda akşam yemeğini dışarıdan yiyecek buda aylık 150 ila 200 tl arasında olsa aylık 605 ila 655 tl arasında cep harçlığı olmadan zorunlu masrafı. Bu yıl bir kızı lise son sınıfta diğeri ise 8.sınıfta okuyacak olan lojmanda oturduğu için ev kirası olmayan bu baba geriye kalan 427 tl. İle dört kişilik ailesini nasıl geçindirecek. Bu yakınımızda olan bir örnek bunun gibi hatta üstüne ev kirası veren on binlerce aile babası var.

Türkiye’de asgari ücret geçinmeye yeter emekli maaşları da yüksek diyen maliye bakanı Sayın Mehmet Şimşek’ten bu denklemi çözmesini bekler. Asıl ekonomistin bakanın kim olduğu görmesini isterim.

Yurdun en ücra köşelerine kadar üniversiteler yapıldığı ile övünen yöneticiler bu üniversitelere sadece bulunduğu yerleşim merkezlerinde öğrencilerin geleceğini düşünüyor olacaklar ki, binlerce kişilik üniversite yerleşkeleri inşa edilirken burada eğitim alacak ve başka şehirlerden gelecek öğrenciler için barınacakları yurtları imar etmiyorlar.

Bu arada önemli bir husus da; Devlet yurtlarına dar gelirli vatandaşların çocuklarının girişte önceliği olmasına rağmen buna pek riayet edilmediği ve burada da torpil mekanizmasının çalıştığına üzülerek şahit olmaktayız.

Memleketinden okumak üzere gelen gençlerden yetersiz olan devlet yurtlarına yerleşemeyenlerden imkânı olanlar özel yurtlarda veya ev kiralamak sureti ile barınma ihtiyaçlarını karşılıyorlar.  Devlet yurduna yerleşemeyen, özel yurt ve ev kiralamaya gücü yetmeyen binlerce öğrenci eğitim hakkı kazanmasına rağmen imkânsızlıktan dolayı ya kaydını donduruyor yâda okumaktan vazgeçmek zorunda alıyor.

Eğitim almak her gencimizin hakkıdır. Devletin ve üniversitelerin mutlak suretle öğrenci kapasitesi kadar yerleşke yakınlarında öğrenci yurtları inşa etmesi dar gelirli vatandaşların çocuklarını özel yurt ve öğrenci olunca fiyatı katlayan ev sahiplerinin inisiyatifine mahkûm etmemelidirler.

İbrahim Halil SİPAHİ

07.0.2015/adanapost.com