Sıfır noktasından geçen insan...

İnsanın yücelmesi için mutlaka yokluk sırrından, sıfır noktasından geçmesi şarttır...

İnsanın yücelmesi: kendi evhamında, kendi kendine tapmaktan vazgeçmesi ile mümkün olacaktır...

İnsanı yanıltan nefstir. Nefs'de, kendinde kudret var sanarak, yanılgıya düşmektir...

"Koştu durdu, bir acıdan kaçar gibi

Yada ona koşar gibi

Acıyla çırpındı,

Ateştendi gömleği hep nisyanda emeği..."

Aslında, Kur'an'ın Mâna ve Enfüs sırrı olan Fâtiha'yı her gün 40 defa okuyarak, bu yedi ayetin kudretli manyetik alanı nefsi mahkum eder, onu arıtarak Allah'a kulluk edebilme imkanı sunabilen tek ilâçtır...

Bu sır'ı bilmeyen bu evhamın farkında değildir. Hatta îmandan koparan şey de bu benliktir....

Bu sır tüm yanılgı ve zanların yok olmasını sağlar ve böylece nefs bir başka nefs'e kulluk etmeyecek, kula kul olmayacak, çıkar peşinde başkalarını boğmayacaktır...

Böylece Allah'a Elest meclisinde verdigimiz kulluk andını hatırlarken, bir yandan da mahşeri hatırlayarak bastıra bastıra nefs evhamından vazgeçecektir...

Sâhiden vazgeçtin mi?

"Yalnız Allah'a kulluk etmek"....

Kendi evhamı ve nefs putuna tapmaktan vazgeçmektir...

İşte böylece nefs sıfır noktasına gelmiş kendi varlık iddialarının tümünden vazgeçmiş ve Allah'a bihakkın kulluğa, istiâneye razı olmaktır...

Şüphesiz ki; bu sır, nefsi sıfır noktasından geçirirken, insanı acze ve tenbelliğe sevketmemektedir...

Çünkü sıfır noktasından geçen insanın bütünü değil nefsidir...

İnsanın yüreği ve ruhu Allah'a inanmanın ve hamd'in verdiği yapı içinde dimdik ayaktadır...

Yokluğa eren bir kimse; Allah'a daha iyi kulluk yapmak için sonsuz bir gayretin temsilcisidir...

Böylece bu sır bize iki önemli konuyu öğretmektedir: gayret ve teslimiyet sınırlarını tâyin etme noktasıdır ...

Ne noktada gayret gösterileceği, ne noktada Allah'a teslim olunacağıdır...

...

Nitekim sıfır noktasından geçen insan, daha güçlü ve beceri sahibidir...