İzler Ve Yansımalar - 8

“Bazen hikâye bir ismi hatırlatır bazen de isim zaten bir hikâyedir.”

Cisim Neyse Gölgesi De Odur

Hakikat...
Bir hakikat var,asla değişmeyen.
Anlatanların, hatırlatanların, bilenlerin hızla azaldığı; buna bağlı olarak gizlenen, puslanan,ertelenen, görünmeyen, ulaşılamayan hakikat.

“Yalan dünya” adlandırmasındaki yalan; gerçeğin,hakikinin, hakikatin karşıtıdır; dünya yalan, yalana alışkın dünya, yalanla eş olan, yalanlaşan ve bunu yaygınlaştıran dünya benzetmeleri, inanışları hakikate uzaktır.
Ne kalacak geriye?
Bir hikâye...
Gerçekten de hatırlanacak bir hikâyemiz var mı?
Hatırlanacak bir hikâyemiz yoksa, ismimize bir hikâye oluşacak mı?
Yoksa her birimiz yalan dünyanın içinde, ona benzeyerek kaybolacak mıyız?
En yakınınızdaki insanlar sizi ne ile, nasıl hatırlayacaklar?
Değil midir ki gölge, ancak cisim kadardır. Bu hakikate nasıl uzak kalacağız?
Bir dünya yalanı olan güneş doğarken ve batarken değişen, başkalaşan gölge; bizi yanıltacak mı?
Güneşi arkamıza alarak, bu kadar uzun olmadığımızı bildiğimiz halde başkalarını buna inanmaya zorlamak ve bunu rızalarıyla kabul etmelerini istemek ne kadar hakikidir?
Güneş tepeye yaklaşıp her şey aydınlandığında, asıl hakikat gün gibi aşikar olduğunda yalan dünyamızı nereye saklayacağız?

Hakikat...
Duruma,niteliğe ve niceliğe, makam ve mevkiye, azınlığa veya çoğunluğa göre değişmeyen ve değişmemesi gereken hakikat...Zorlamayla değiştirilmeye çalışılsa bile zamanla yinelenen ve buz gibi soğuk su şeklinde yüze çarpan hakikat...
Yokluğun yalan dünya, varlığın gerçek hayat...