Bir yorumumu paylaşmak istedim. İnsanlar efsanevi anlatımı severler. Öğrenci yemek yemedi diye açlıktan bayılmak dine aykırıdır. GONENLİ o değil şudur. Ben bir hatıra sunayım.

Sultan Ahmet camisinde vaaz yapardım. 1982, mihrapta oturur, sonuna kadar dinlerdi. Vaazdan sonra yanıma gelir, ,"paraya ihtiyacın var mı, hocam," diye sorardı. Şeyhi'l- Kurra hafız Abdurrahman Gürses hocaya "Gönenli Mehmet Efendi gençliğinde nasıldı" dedim. Şunu anlattı. “Kurs yaptırıyordu. Borç bulup tamamladı. Sonrada oturduğu evi satıp parasıyla borcunu ödedi ." dedi. "Oğlu manifaturacı idi . Bir ihtiyaçlı öğrenci görür, yanında para yoksa oğluna gönderirdi diye ilave etti.

Bir hafız şöyle anlattı. Erzurum'dan İstanbul'a götürecek para aradım. Dönüş paran dediler. Gönenli Hocaya gidiyorum. Zaten dönmeyeceğim dedim. Öylede oldu. Sonunda imam oldum.

Onlarca defa vaizini dinledim. Bir günde beş camide vaaz yapardı

GONENLİ Hocayı Büyük Dava Adamları kitabımda çok yönüyle anlattım. Yüzbaşı iken isteği ile ordudan ayrılmasaydı, belki de general olacaktı.

Hepsine Allah rahmet eylesin.