Hayati Koca
Ülkesinin Yüzüdür İnsan
“…hepsinin bir hikâyesi vardır yüzümdeki çizgilerin; bazılarını herkes bilir, bazılarını ise hiçkimse”
Ülkesinin Yüzüdür İnsan
Her insan bir bayraktır.
Kimi rengi kimi deseni kimi şekli kimi de hepsini belli eder.
İnsanın yüzünden ülkesi, bazen de ülkesinden insanın yüzü görünür. Hiç gidilmese ve bilinmese de...
Nasıl ki yurtdışında ülkenden birini gördüğünde hiç gitmediğin bir şehirden olsa da bir akrabanı görmüş kadar yakınlık duyarsınya... İşte, ülke orasıdır!
Ülkenin herhangi bir yerindeki acı, içine köz gibi oturur; bir an gördüğün herkes tanıdık, haberi verilen herkes akraban, acı da sevinç de umut da hüzün de senin olurya... İşte, ülke orasıdır!
Dinlediğin her türkü sizin köydeki bir hikâyeyi, bir yaşanmışlığı anlatır; tuhaflık bu ya, hikâyenin tüm sahipleri gerçek sahiplerinin yanına göç etmiş olsalar da türkü söylendikçe hikâyeyi yaşayanlar da tek tek dinliyormuş gibi hissedersin. Nasıl ki ülkenin hamurunda mayası olanları her olayda gözünün önüne, kalbinin üstüne getirirsinya... İşte, ülke orasıdır!
Ülke olmak; bayrağın yüze, yüzün bayrağa düşmesiyle başlar.
Ülke olmak; herkesi ilgilendiren konularda acıyı da sevinci de paylaşmayla başlar.
Ülke olmak; şahsını, ailesini, kabilesini öncelemekle değil; bunların hepsinin önüne her zaman ihtiyaç duyacağı şeyi, ülkesini, koymakla başlar.
Hani ülkemiz olmazsa hiçbir şeyimiz olmayacakya... İşte, ülke o her şeyin içinde ve o her şeyden önce olmalıdır.
(GÖLGELİKTEN GEÇERKEN/ İzler ve Yansımalar)
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.