İşitmemek ve itaat etmemek, aymazlık, yanılmak, kötülük ve çirkinliktir. Geçici süreçte yitmek, sonsuzlukta da yitirmektir.

Peygamberler ve müminler gibi ?İşittik, itaat ettik..? demek istiyorum. İşitebiliyor muyum, itaat edebiliyor muyum?

İşitmek ve itaat etmek, Allah?la iletişimi başarmak ve varoluşu gerçekleştirmektir.

İşitmek, okumak, iletileri (ayet/gösterge/mesaj/anlam) almaktır. İtaat etmek ise geri bildirim (dönüt, cevap) vermektir. İnsan, toplumsal bir varlık olduğundan, iletişim (işitmek ve itaat) topluca yöneticilerle (peygamberler, sosyal/siyasal/ekonomik liderler, iletişim düzeninin sorumluları, öncüler) yapılacaktır.

Allah ile insan ilişkisi, sanatçı ile eser ilişkisidir. Eser, sanatçısını över.

Yaşamak, Allah?la iletişimde bulunmak, iletişim halinde O?nu sürekli övüp ilahi eğitim ve öğretimden geçerek olgunlaşmak, ilahi düzene uyum sağlamak ve salih (iyi, güzel) insan olmaktır.

İnsan için üç durum var: 1. İşitmek ve itaat etmek. 2.İşitmek, ama itaat edememek. 3.İşitmemek ve itaat etmemek. Bu üç durumun bilincinde olmalıyız.

?İşittik, itaat ettik..? demek, var olmak, insan olmak, olgunlaşmak, değer haline gelmektir.

İletişim, sadece bilgi alış verişi değil, bilinçliliktir ve özgürlüktür. Öncesiz ve sonrasız olma konumundakine, başlangıçlı konumdakinin erip sonsuz buluşmasıdır. Bu yüzden işitmek de , itaat etmek de birer bağış olacak, ermenin sağladığı ayıklık ve aydınlık konumuna çıkaracaktır. Peygamberler, salihler bu makamdadır.

İşitmemek ve itaat etmemek, aymazlık, yanılmak, kötülük ve çirkinliktir. Geçici süreçte yitmek, sonsuzlukta da yitirmektir.

İtaat edememek, aslında yarı aymazlıktır, genel olarak haberdar olmak ama iletişime geçememektir. Geri bildirimde bulunamayınca, işitemez de olunur, zamanla iletişim kesilebilir.

İnsanın seçeceği iletişim, kişiliğini ve kimliğini belirleyecektir. İnsan, yaratılış amacını (ubudiyet/ Allah?la kesintisiz iletişim) ya mümin (kişilik) ve Müslüman (kimlik) olarak gerçekleştirir, övmeyi başarır ya da kafir (kişilik) ve fasık (kimlik) olarak gerçekleştiremez, nankör olur. Allah?la iletişime girip girmemek, vahyi esas alıp almamak, iki insani varoluş biçimini, yaratıcıyı tanıyıp övme ya da tanımama, nankörlük yapma şeklinde gerçekleşecektir.

Allah, insanla üç kanalla iletişim kurar: 1. Dünya (= tabiat + toplum) üstünden sözsüz, 2.Kitapla sözlü, 3. Liderler (peygamberler ve salih kullar) sözlü/sözsüz (hikmet) iletiler gönderir ve makbul geri bildirimleri de öğretir.

Dünya, Allah?la iletişimde, şeytandan korunmuş bir yaşama alanı, rahmet alanı, cennet haline gelir, çünkü bu iletişim sayesinde doğruluk, iyilik ve güzellik ekseninde, erdemlerle yaşama düzeni, medeniyet kurulur.

Kitap ve peygambere (sünnet, sözlü/sözsüz iletiler) sırt dönen, Allah?tan kopuk ve uzak, şeytanla iletişime girerek yaşayanlar, yanlış, kötülük ve çirkinlik ekseninde bozgunculuk yaparak dünyayı cehenneme çevirirler. Dünyada cehennemi (kötülüğün hükümranlığında) yaşayan, ahirette de cehennemi yaşayacaktır. Dünyada cenneti (iyiliğin hükümranlığında) yaşayan, ahirette de cennette yaşayacaktır. İnsanın Allah?la iletişime girmeyi (Müslümanlığı) kabul etmeyip şeytanla yoldan çıkarak kainattan/dünyadan sorumsuzca yararlanması, bir aldanış olarak kalacaktır.

Allah?la iletişim, insan için iyilik olacaktır. Şeytan?la iletişim ise kötülük olacaktır. Kötülüğün en büyük mahareti, cehennemi cennet olarak göstermesi ve insanı buna ikna etmesidir. İnsan, bu dünyada kendini çaresiz hisseder ve varolan kötülüklerin aşılamaz olduğuna inanır.

Dünyanın cehennem olması, kendi niteliği değildir çünkü. Dünya (doğa/toplum) Allah?ın sözsüz iletiler (ayetler, uyarılar) bütünüdür. Dünya, inasının Allah?la buluşma ve iletişim sağlama yeri (cennet)dir. İnsanlar, liderler aracılığıyla dünya okulunda iletişim becerilerini geliştirip ilahi düzeni korurlar. Müslüman liderlerin olmaması demek, dünyanın bozulması ve iletişimin kesilmesidir. Başsız toplum, iyiliğin hükümranlığından çıkar, karanlığa, kötülüğe ve çirkinliğe yuvarlanır.

İnsan, okuması gereken dünyayı veriliş amacı dışında kullanabilir. Dünyanın, varoluş amacının dışında kullanılıp bozulması (cahiliyye/medeniyet dışı) karartılması, cehennem olması, insanın ona yüklediği arızi bir netiliktir. Dünyanın temel niteliği, cennet (ilahi iletiler, uyarılar), iletişim kanalı ve yeri olmasıdır. Bozuk dünya (cehennem) demek, Allah?la iletişim kanalı ve yeri olma özelliğinin kalmaması, uyarısızlık, yanlış uyarılma (iğva) demektir.

Mustafa Yürekli / Haber 7
mustafa.yurekli@gmail.com